स्वप्न

बाहुल्यांचे स्वप्न होते

सोनेरी किरण व्हावे

स्वप्नात का असेना

बोलणे तरी मुक्त व्हावे

बोलणे बंद होते

दिवसही काळा होता

रात्र तर काळीच होती

स्तब्धता जागीच होती

पहाटेच्या शांततेला

एकदाचा तडा गेला

मौन त्यांचे भंग होता

यत्न त्यांचा सार्थ झाला