सार्‍यांना मी वेड्यात काढणार आहे,
लैला-मजनू, शिरी-फ़रहादसार्‍यांना मी वेड्यात काढणार आहे,
त्यांनी कबरी बांधल्या असतीलमी मात्र चैतन्यमंदिर बांधणार आहे,
स्वतःला कुणी सोमरसात बुडवलंमी प्रितीचा अमृतरस चाखणार आहे,
कितिकांनी जिवही दिला असेल,
मी त्याच प्रेमाखातर जगणार आहे,
प्रेम असफ़लच होतं नेहमी यालाच एक गैरसमज ठरवणार आहे,
कुणी माझ्यावर करावं की नाही हे ज्याच्या त्याच्यावर सोडणार आहे,
कैकजण इतिहासजमा झालेत मी नक्कीच इतिहास घडवणार आहे,
त्याच्यापायी झुरणारे असतील,
मी प्रत्यक्ष चंद्राला घरी आणणार आहे,
प्रेम पुरतं आंधळं असतं म्हणे,
मि तर त्यालाच डोळे बनवणार आहे,
त्यात आपसुक पडतात म्हणे,
मी घट्ट पाय रोवून उभा रहाणार आहे,
आजवर सार्‍या करुण कहाण्यामी माझी यशोगाथा लिहिणार आहे,
बहूदा सारे वेडे मजनू होतातमी मात्र अजिंक्य होणार आहे ......
No comments:
Post a Comment